Mathilde Kralik v. Meyerswalden
(1857-1944)
Το τραγούδι της Σαπφούς
Μουσική: Mathilde Kralik von Meyerswalden
Κείμενο: Johann Gottfried Herder
Η Σαπφώ ήταν αρχαία Ελληνίδα ποιήτρια. Θεωρείται η σημαντικότερη ποιήτρια της κλασικής αρχαιότητας και έχει κανονικό νόημα. Η Σαπφώ έζησε στη Μυτιλήνη στο νησί της Λέσβου στο Βόρειο Αιγαίο, το πολιτιστικό κέντρο του 7ου αιώνα π.Χ.
Τα ποιήματά της έχουν παραδοθεί ως αποσπάσματα. Πολλοί σημαντικοί σύγχρονοι ποιητές έχουν μεταφράσει τα αποσπάσματα, ένας από αυτούς είναι ο Johann Gottfried Herder, ένα από τα σημαντικότερα μυαλά του γερμανικού Διαφωτισμού.
Το κείμενο
Το «Τραγούδι της Σαπφούς» είναι ένας κύκλος τραγουδιών έξι τραγουδιών.
1.
Δεν μπορώ, γλυκιά μάνα
Μην υφαίνεις το ύφασμά μου.
Ένα όμορφο αγόρι με βασανίζει
Η κακή αγάπη με βασανίζει.
γλύκηα μᾶτερ, οὔτοι δύναμαι
κρέκην τὸν ἴστον
πόθῳ δάμεισα παῖδος
βραδίναν δι 'Ἀφροδίταν
2.
Το φεγγάρι έχει ήδη πέσει
Κάτω τα επτά αστέρια
Είναι μεσάνυχτα! -
Η ώρα τελείωσε
και είμαι ακόμα μόνος.
Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πληιάδες ·
μέσσαι δὲ νύκτες, πάρα δʹ ἔρχετʹ ὤρα ·
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
3.
Ω, η κακή αγάπη που χάνει τα άκρα με βασανίζει,
Το αμίλητο πουλί τραγουδά γλυκά και πικρά,
Αγαπητέ Άρτη, κάποτε ήσουν τόσο ψυχρός μαζί μου,
Η καρδιά σου στράφηκε μόνο στον Ανδρομήδη.
Ω κοριτσίστικα, ω κοριτσίστικα,
Που πας από μένα
Δεν έρχομαι πια, δεν έρχομαι πια
Δεν έρχομαι ποτέ σε σένα
Ἄτθι, σοὶ δ 'ἔμεθεν μεν ἀπήχθετο φροντίσδην,
ἐπὶ δ 'Ἀνδρομέδαν πότῃ.
Παρθενία, παρθενία,
ποῖ με λίποισ 'ἀποίχῃ;
Οὐκέτι ἥξω πρὸς σε, οὐκέτι ἥξω.
4η
Υπέροχο βραδινό αστέρι,
Φέρνεις τα πάντα, φέρε κρασί
Φέρτε χαρά και φίλους
Φέρτε ένα αγοράκι στη μητέρα
Και τι μου φέρνεις
Ἔσπερε, πάντα φέρῃς,
ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ 'Αὔως,
φέρῃς ὄιν, φέρῃς αἶγα,
φέρεις ἄπυ μάτερι παῖδα.
5.
Έλα, ω Κύπρι, έλα με τους δικούς σου
Πλήρες χρυσό κύπελλο νέκταρ,
Δώσε του αυτό το υπέροχο αγόρι,
Οι φίλοι μου και οι δικοί σου επίσης.
... ὀρράνοθεν ... κατίοι [σα δεῦρυ μ † μ 'ἐς Κρητας .π [] ναῦον ἄγνον, ὄππ† [αι δὴ] χάριεν μὲν ἄλλσος μινιν ελιν ἄλδιυ ῳαμο [ανιν] λβελυυ ελιίνῳελιελιελ βετιν ῳαλμιν ελιν ῳελιυ βελιυ βενιν ῳαμλυ βεοιυ βελμ ενιν ]. ἐν δ 'ὔδωρ ψῦχρον κελάδει δι' ὔσδων μαλίνων, βρόδοισι δὲ παῖς ὀ χῶρος ἐσκίαστ «αἰθυσσομένων δὲ φύλλων κῶμα † κατέρρ [ει] · ἐν δὲ λείμων ἰππόβοτος τέθαλε ἠρινίοισιν ἄνθεσιν, αἰ δ ' ἄνητοι μέλλιχα πνέοισιν [[] ἔλθε δὴ σὺ στέμ [ματ '] ἔλοισα Κύπρι, χρυσίαισιν ἐν κυλίκεσσιν ἄβρως ὀμ [με] μείχμενον θαλίαισι νέκταρ οἰνοχόαισον.
2.
Θα ξαπλώσεις νεκρός
Και κανείς δεν θα σκεφτεί το δικό σου
Κανείς ανά πάσα στιγμή:
Γιατί δεν άγγιξες ποτέ τα τριαντάφυλλα του Pierien.
Θα πρέπει να είσαι δυσδιάκριτος
Πήγαινε στο διαμέρισμα του θανάτου
Και κανείς δεν θα σε κοιτάξει
Στη στρατιά των σκοτεινών σκιών.
κατθάνοισα δὲ κείσῃ
οὐδέ ποτα μναμοσύνα σέθεν ἔσσετ '
οὐδὲ † ποκ '† ὔστερον.
οὐ γὰρ πεδέχῃς βρόδων τῶν ἐκ Πιερίας.
ἀλλ 'ἀφάνης κἠν Ἀίδα δόμῳ φοιτάσεις
πεδ 'ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα