Γεώργιος Κασάσογλου
(1908-1984)
Σημειώση
Ο Γεώργιος Καζάσογλου είναι συνθέτης που προστατεύεται από το GEMA γιατί δεν έχουν περάσει 70 χρόνια από τον θάνατό του.
Όλες οι παρτιτούρες είναι διαθέσιμες από τον εκδοτικό οίκο JMK. Δικτυακός τόπος:
Ο Γεώργιος Κασάσογλου γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1908 στην Αθήνα. Σε ηλικία 16 ετών τελείωσε το Λύκειο και γράφτηκε στην Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα βιολιού και παράλληλα σε πολλές μουσικές ακαδημίες (Odeen) μαθήματα θεωρίας και σύνθεσης. Μετά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τις μουσικές ακαδημίες, γράφτηκε στις Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το 1933 προσλήφθηκε ως καθηγητής γυμνασίου στο μάθημα της μουσικής. Εκτός από τη διδασκαλία του στο Gymansien, προσπάθησε -όπου κι αν βρισκόταν- να προωθήσει τη μουσική ζωή.
Το μεγάλο πάθος του Γεωργίου Κασσόγλου δεν ήταν μόνο η μουσική αλλά και η ποίηση και ήταν η ελληνική αρχαιολογία. Τον τράβηξε μαγικά το αρχαίο ελληνικό θέατρο. Σε στενή συνεργασία με τους διακοσμητές της εποχής του, ο Σράιμπερ έγραψε τη μουσική για πολλές τραγωδίες και κωμωδίες της αρχαίας Ελλάδας. Έγραψε δοκίμια, μελέτες για το θέμα της μουσικής, μουσικές κριτικές σε εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και κριτικές πραγματείες για τα τρέχοντα μουσικά δρώμενα.
Πίστευε στο έθνικ στη μουσική. Διότι, όπως λέει και ο ίδιος, «Κάθε σοβαρός διανοούμενος δεν μπορεί να αποφύγει να βάλει τον εαυτό του στο πλαίσιο της εθνικής του ιδιότητας και άρα στο σύνολο της οικουμενικής ζωής. Όσο πιο ουσιαστική και αυθόρμητη αυτή η νοητική στάση, μαζί με τη γνώση της υποχρέωσής του προς την πατρίδα του. , γίνεται, όσο περισσότερο ο διανοούμενος γίνεται - ασυνείδητα πλέον - φορέας του πολιτισμού του έθνους του, όπου κι αν βρίσκεται... Και έτσι δεν μπορώ παρά να αντιληφθώ το έργο που έχει σπίτι ως καθολικό...»
Το 1946 συνέθεσε τον «Ολυμπιακό Ύμνο» με βάση τους στίχους του Κωστή Παλαμά,
Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές στην καλλιτεχνική του πορεία ήταν η συνάντηση και η γνωριμία του με τον Ιγκόρ Στραβίνσκι. Με την πρόταση - «Στη μουσική σου ακούω την Ελλάδα και στη χειραψία σου πλένω την Ελλάδα» - ο Στραβίνσι ξεκίνησε την ενθουσιώδη κριτική του στη μουσική των «σύννεφων» που είχε ακούσει στο franchise της Comédie.
Το καλοκαίρι του 1962, η «Αντιγόνη» σε μετάφραση του F.Hölderlin και τη μουσική του παίχτηκε στο Φεστιβάλ Bad Hersfeld.
Το έργο του περιλαμβάνει πολυάριθμα ορχηστρικά έργα, χορωδιακά έργα, μουσική μπαλέτου και κινηματογράφου, έργα για πιάνο, βιολί, τσέλο και μουσική δωματίου.
Περισσότερα από εκατό τραγούδια βασισμένα σε στίχους των πιο διάσημων Ελλήνων ποιητών κατείχαν ιδιαίτερη θέση στο μουσικό του έργο. Το τραγούδι του "The Tear of the Rain" τιμήθηκε με χρυσό μετάλλιο στον διεθνή διαγωνισμό Lutece στο Παρίσι το 1976.
Πέθανε εντελώς απροσδόκητα στις 2 Ιουνίου 1984.
Πηγή: www.kasassoglou.de
Βλέπε επίσης: https://mikrasiatis.gr/o-agnostos-synthetis-georgios-kazasoglou/
Τραγούδια
Barmherzige Muttergottes
Μητέρα μεγαλόψυχη
Mitéra megalópsichi (Ελεήμων Μητέρα του Θεού)
Μουσική: Γεώργιος Κασάσογλου
Κείμενο: Διονύσιος Σολωμός
Το ποίημα «Ελεήμων Θεοτόκος» (Μητέρα μεγαλόψυχη) είναι (απόσπασμα από το ημιτελές έπος «Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι» Ελληνικά : Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι), γραμμένο από τον Διονύσιο Σολωμό και εμπνευσμένο από την τρίτη πολιορκία του Μεσολογγίου (185). - 1826), μια κρίσιμη σύγκρουση στην Ελληνική Επανάσταση . Το ποίημα «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Σολωμού, ο οποίος θεωρείται ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας .
Στις 15 Απριλίου 1825, οι οθωμανικοί στρατοί εισέβαλαν στην κεντρική Ελλάδα: πολιόρκησαν την πόλη του Μεσολογγίου για τρίτη φορά . Ωστόσο, οι υπερασπιστές κατάφεραν να υπερασπιστούν την πόλη για σχεδόν ένα χρόνο, αλλά ορισμένοι παράγοντες όπως η υπεραριθμητική δύναμη των Οθωμανών, οι συνεχιζόμενες επιθέσεις και η έλλειψη τροφίμων και άλλων προμηθειών τους οδήγησαν να φύγουν τη νύχτα της 10ης Απριλίου. , 1826 να διαπράξει ηρωική έξοδο.
Το κείμενο
Ο ποιητής στρέφεται στη μορφή μιας θεάς που την αποκαλεί «Ελεήμων Μητέρα» (είναι η Παναγία, η Μητέρα του Θεού), της οποίας τα «παιδιά» είναι προικισμένα επειδή τη συναντούν συχνά στο δάσος. Όμως εκείνη τη δύσκολη στιγμή, όλων των εποχών, τα βήματά της και η φωνή της δεν ακούγονται. Θα χρειαζόταν επειγόντως τη συμβουλή της στον ελληνικό λαό, όπου τότε μόνο μαύρη πέτρα και ξερά χόρτα βρίσκονταν.
Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα,
Κι αν στο κρυφό μυστήριο ζουν πάντα τα παιδιά σου
Με λογισμό και μ 'όνειρο, τι χάρ' έχουν τα μάτια,
Τα μάτια τούτα, να σ 'ιδούν μες στο πανέρμο δάσος,
Που ξάφνου σου τριγύρισε τ 'αθάνατα ποδάρια
(Κοίτα) με φύλλα της Λαμπρής, με φύλλα του Βαϊώνε!
Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα,
Το θεϊκό σου πάτημα δεν άκουσα, δεν είδα,
Ατάραχη σαν ουρανός μ 'όλα τα κάλλη πόχει,
Που μέρη τόσα φαίνονται και μέρη 'ναι κρυμμένα ·
Αλλά, Θεά, δεν ημπορώ ν 'ακούσω τη φωνή σου,
Κι ευθύς εγώ τ 'Ελληνικού κόσμου να τη χαρίσω;
Δόξα 'χ' η μαύρη πέτρα του και το ξερό χορτάρι.
Video
Μάρθα Σωτηρίου, μεσόφωνος
Διονύσης Παντής, πιάνο
Διονύσιος Σολωμός
(Ζάκυνθος 1798- Κέρκυρα 1857)
Ο ποιητής Διονύσιος Σολωμός, ηγετικό στέλεχος της Επτανησιακής Σχολής, είναι μια από τις κορυφαίες πνευματικές μορφές της σύγχρονης Ελλάδας. Τον Μάιο του 1823, σε μια περίοδο μεγάλης αναταραχής της Ελληνικής Επανάστασης, έγραψε το εκτενές ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερία», οι δύο πρώτες στροφές του οποίου σε μουσική Νικολάου Μάντζαρου είναι οι εθνικοί ύμνοι της Ελλάδας και της Κύπρου. Ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1798 στη Ζάκυνθο (Επτάνησα, τότε υπό ιταλική κυριαρχία) ως νόθο τέκνο του κόμη Νικόλαου Σολωμού και της υπηρέτριάς του Αγγελικής Νίκλης.
Ορφανός σε νεαρή ηλικία, πήγε στην Ιταλία για σπουδές το 1808, συνοδευόμενος από τον Ιταλό δάσκαλό του Ρόσι. Επτά χρόνια αργότερα αποφοίτησε από το γυμνάσιο της Κρεμόνας και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Παβίας, όπου απέκτησε πτυχίο νομικής. Εκτός από τις νομικές σπουδές, που δεν τον ενδιέφερε ποτέ, άρχισε να γράφει κείμενα στα ιταλικά και στην πορεία ήρθε σε επαφή με σημαντικούς φιλοσόφους, φιλολόγους και εξέχοντες εκπροσώπους του λογοτεχνικού κινήματος της εποχής.
Το 1818 επέστρεψε στη Ζάκυνθο, όπου έμεινε δέκα χρόνια. Εκεί άρχισε να γράφει τα πρώτα του αξιόλογα κείμενα στα ελληνικά. Το πρώτο του εκτενές ελληνικό ποίημα και πιο γνωστό είναι ο «Ύμνος στην Ελευθερία». Λίγο αργότερα συνέθεσε το ποιητικό ποίημα «Στο θάνατο του Λόρδου Βύρωνα», και ακολούθησαν «Η καταστροφή των Ψαρών», «Οι Δηλητηριασμένοι», «Λάμπρος», «Ο καλόγερος», «Ο Κρητικός», «Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», «Πορφύρας».
Στα τέλη του 1828 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κέρκυρα και συνέχισε την ενασχόλησή του με την ποίηση σχεδόν απομονωμένος. Δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην απελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, «δεν ήθελε να δείξει θεατρικά το εθνικό του πνεύμα, αλλά μάλλον να ενεργήσει με το ιερό βήμα της ψυχής». Στις 3 Φεβρουαρίου 1849 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Ερυθρός Λυτρωτικός Σταυρός γιατί «ξύπνησε με την ποίησή του τα αισθήματα του λαού στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία».
Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 1857 στην Κέρκυρα μετά από μια σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων. Τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Ζάκυνθο το 1865 και στεγάστηκαν αρχικά σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/112
April mit dem Eros
Ο απρίλης με τον έρωτα
Μουσική: Γεώργιος Κασάσογλου
Κείμενο: Διονύσιος Σολωμός
Οι στίχοι του ποιήματος «Ο Απρίλης με τον Έρωτα» είναι (απόσπασμα από το ημιτελές έπος «Οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι» Ελληνικά : Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι), γραμμένο από τον Διονύσιο Σολωμό και εμπνευσμένο από την τρίτη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826). ), μια κρίσιμη σύγκρουση στην Ελληνική Επανάσταση . Το ποίημα «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Σολωμού, ο οποίος θεωρείται ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας .
Στις 15 Απριλίου 1825, οι οθωμανικοί στρατοί εισέβαλαν στην κεντρική Ελλάδα: πολιόρκησαν την πόλη του Μεσολογγίου για τρίτη φορά . Ωστόσο, οι υπερασπιστές κατάφεραν να υπερασπιστούν την πόλη για σχεδόν ένα χρόνο, αλλά ορισμένοι παράγοντες όπως η υπεραριθμητική δύναμη των Οθωμανών, οι συνεχιζόμενες επιθέσεις και η έλλειψη τροφίμων και άλλων προμηθειών τους οδήγησαν να φύγουν τη νύχτα της 10ης Απριλίου. , 1826 να διαπράξει ηρωική έξοδο.
Το κείμενο
Ήταν Απρίλιος όταν οι πολιορκημένοι στο Μεσολόγγι αποφάσισαν να φύγουν από την πολιορκημένη πόλη. Η άνοιξη ήταν γεμάτη ελπίδα, η φύση γεμάτη ερωτισμό. Ήταν ακριβώς αυτή τη στιγμή που οι πολιορκημένοι μαχητές αποφάσισαν να πεθάνουν. Αλλά η φύση προειδοποίησε: «Όποιος πεθαίνει σήμερα είναι σαν να έχει πεθάνει χίλιες φορές».
«Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε,
Κι 'όσ' άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ 'άρματα σε κλειούνε.
Μάγεμα η φύσις κι 'όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
H μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι ·
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει ·
«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει».
βίντεο
Άννα Μπινέτα Ντιούφ, μέτζο σοπράνο
Νίκη Λιόγκα, πιάνο
Dionysios Solomos
(Zakynthos 1798- Corfu 1857)
Ο ποιητής Διονύσιος Σολωμός, ηγετικό στέλεχος της Επτανησιακής Σχολής, είναι μια από τις κορυφαίες πνευματικές μορφές της σύγχρονης Ελλάδας. Τον Μάιο του 1823, σε μια περίοδο μεγάλης αναταραχής της Ελληνικής Επανάστασης, έγραψε το εκτενές ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερία», οι δύο πρώτες στροφές του οποίου σε μουσική Νικολάου Μάντζαρου είναι οι εθνικοί ύμνοι της Ελλάδας και της Κύπρου. Ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1798 στη Ζάκυνθο (Επτάνησα, τότε υπό ιταλική κυριαρχία) ως νόθο τέκνο του κόμη Νικόλαου Σολωμού και της υπηρέτριάς του Αγγελικής Νίκλης.
Ορφανός σε νεαρή ηλικία, πήγε στην Ιταλία για σπουδές το 1808, συνοδευόμενος από τον Ιταλό δάσκαλό του Ρόσι. Επτά χρόνια αργότερα αποφοίτησε από το γυμνάσιο της Κρεμόνας και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Παβίας, όπου απέκτησε πτυχίο νομικής. Εκτός από τις νομικές σπουδές, που δεν τον ενδιέφερε ποτέ, άρχισε να γράφει κείμενα στα ιταλικά και στην πορεία ήρθε σε επαφή με σημαντικούς φιλοσόφους, φιλολόγους και εξέχοντες εκπροσώπους του λογοτεχνικού κινήματος της εποχής.
Το 1818 επέστρεψε στη Ζάκυνθο, όπου έμεινε δέκα χρόνια. Εκεί άρχισε να γράφει τα πρώτα του αξιόλογα κείμενα στα ελληνικά. Το πρώτο του εκτενές ελληνικό ποίημα και πιο γνωστό είναι ο «Ύμνος στην Ελευθερία». Λίγο αργότερα συνέθεσε το ποιητικό ποίημα «Στο θάνατο του Λόρδου Βύρωνα», και ακολούθησαν «Η καταστροφή των Ψαρών», «Οι Δηλητηριασμένοι», «Λάμπρος», «Ο καλόγερος», «Ο Κρητικός», «Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», «Πορφύρας».
Στα τέλη του 1828 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κέρκυρα και συνέχισε την ενασχόλησή του με την ποίηση σχεδόν απομονωμένος. Δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην απελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, «δεν ήθελε να δείξει θεατρικά το εθνικό του πνεύμα, αλλά μάλλον να ενεργήσει με το ιερό βήμα της ψυχής». Στις 3 Φεβρουαρίου 1849 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Ερυθρός Λυτρωτικός Σταυρός γιατί «ξύπνησε με την ποίησή του τα αισθήματα του λαού στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία».
Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 1857 στην Κέρκυρα μετά από μια σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων. Τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Ζάκυνθο το 1865 και στεγάστηκαν αρχικά σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου.
MEERESSTILLE
Γαλήνη
Μουσική: Γεώργιος Κασάσογλου
Κείμενο: Διονύσιος Σολωμός
Το ποίημα «Γαλήνη», που στα ελληνικά σημαίνει «σιωπή», είναι ένα από τα πρώτα έργα του ποιητή.
Το κείμενο
Γαλήνη (ήρεμη θάλασσα)
Διονύσιος Σολομός / Dionysios Solomos
Δεν ακουγεται ουτ 'ενα κυμα
εις την ερμη ακρογιαλια
λες και η θαλασσα κοιμαται
μες της γης την αγκαλια.
Το τραγούδι
Μάρθα Σωτηρίου, μεσόφωνος
Διονύσης Παντής, πιάνο
Dionysios Solomos
(Zakynthos 1798- Corfu 1857)
Ο ποιητής Διονύσιος Σολωμός, ηγετικό στέλεχος της Επτανησιακής Σχολής, είναι μια από τις κορυφαίες πνευματικές μορφές της σύγχρονης Ελλάδας. Τον Μάιο του 1823, σε μια περίοδο μεγάλης αναταραχής στην Ελληνική Επανάσταση, έγραψε το εκτενές ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερία», οι δύο πρώτες στροφές του οποίου σε μουσική Νικολάου Μάντζαρου είναι οι εθνικοί ύμνοι της Ελλάδας και της Κύπρου.
(περισσότερα: βλέπε το παραπάνω τραγούδι)
Archaische Miniatur
Αρχαϊκή μινιατούρα
Μουσική: Γεώργιος Κασάσογλου
Κείμενο: Κούλης Σαμπάθας
Το τραγούδι γράφτηκε το 1940. Ο ποιητής αφηγείται τις αναμνήσεις ενός χαμένου χρόνου των θεών και των νυμφών όταν επισκεπτόταν τα βουνά και τα δάση.
Το κείμενο
A ... Στης Αρκαδιάς τα διάσελα τα ελατοφυτεμένα
που τα 'χε για βασίλειο του ο τραγοπόδης Πάνας,
Ξαναθυμιέμαι τα παλιά τ 'απολησμονημένα
και τα τραγούδια των Νυμφών και τους γλυκούς παιάνας
ΕΝΑ ...
Τον ήλιο πέρα π'όγερνε σαν μιαν αγκάλη ονείρου
και των Δρυάδων το χορό τον ξωτικό στα ελάτια
μύριους που σκόρπιζαν αχούς σαν αρμονία του απείρου
που αντιλαλούσε μαγικά στου Φοίβου τα παλάτια.
Α...
Το τραγούδι
Άννα Μπινέτα Ντιούφ, μέτζο σοπράνο
Νίκη Λιόγκα, πιάνο
Koulis Sambathas
(Κούλης Ζαμπαθάς, 1905-1975)
Ποιητής και πεζογράφος. Τελειώνοντας το λύκειο ακολούθησε το δημόσιο. Εξέδωσε τους ποιητικούς τόμους «Das Reich der Liebe» (1932), «Bronzewolken» (1950), «Dein Lied» (1957), τα διηγήματα «Στη λίμνη με τα νούφαρα» (1940) και «Ένας άντρας. από τον υπόκοσμο» (1944), τα μυθιστορήματα «Ιλισσός» (1949), «Μπάρμπα Κώστας ντερ Ελέντε» (1974), το χρονικό «Στροφή του θριάμβου» (1946) και τρία οδοιπορικά από το Άγιο Όρος. Τα τελευταία είναι ιδιαίτερα ευχάριστα στο διαβάστε γιατί είναι ποίηση συνδυάζονται με ευχάριστη αφήγηση.
Έχει γράψει επίσης ένα βιβλίο για τους αριστερούς αντιστασιακούς «Νίκος Μπελογιάννης και Νίκος Πλουμίδης», ενώ έχει ασχοληθεί με τους εξόριστους Έλληνες συγγραφείς.
